تاريخ دقيقي از پيدايش هنرهاي رزمي در دسترس نيست ليكن نخستين تاريخي كه براي پيدايش كاراته نقل كرده اند حدود 5 هزار سال پيش است و آن زماني بود كه يك شاهزاده هندي جهت دفاع از خود روشي مبتني بر ”دفاع بدون سلاح ” را ابداع كرد . در هزار سال قبل از ميلاد نیز يك ورزش رزمي بنام كشاتريا در هند وجود داشت که جنگاوران زیادی این هنر رزمی را تمرین میکردند. در 700 سال قبل از ميلاد در يونان هم ورزش رزمي بنام پريك يا پانكريشن وجود داشت كه نمونه اي از ضربات مشت و لگد و كشتي بود. این شکل توسعه یافته‌ و سیستماتیکی از دفاع شخصی که ابداع و تمرین می‌شد نوعی هنر رزمی و یک ورزش باستانی نزد یونانیان محسوب میگردید و در سال 648 پیش از میلاد وارد المپیک باستانی شد. برخی از مورخان پانکریشن را محبوب‌ترین رشته ورزشی در المپیک باستان و برخی دیگر آن را نخستین روش جنگی ابداع شده در تاریخ بشر می‌دانند.

در چين نيز تاريخ دقيقي از هنر رزمي در دسترس نيست ولي آنچه مسلم است اين استكه ظهور هنر هاي رزمي در چين از معبد شائولين مي باشد. طبق نظر بیشتر تاریخ نویسان این نظریه قابل قبول است که بودهیدارما Bodhidharma، راهب هندی و اولین پیشوای مذهب ذن بودیسم (هدف او از پايگذاري مكتب ذن ترويج و تبليغ دين بودا در غرب هندوستان بود.)از دهکده‌ی به نام کانچی‌پورام Kanchipuram در نزدیکی شهر مدرس Madras و در آغاز سده پنج میلادی با پای پیاده از رشته کوه‌های هیمالیا گذشته و خود را به استان هِنان Henan در چین رساند. در آنجا او در معبدی به نام شائولین (تلفظ ژاپنی آن شورین‌جی می‌باشد) و در منطقه‌ای به نام ژنگ‌ژو Zhengzhou سکنی گزید بودهیدارما (در زبان ژاپنی داروما تایشی تلفظ می‌شود) در طی تمرینات شدید فیزیکی به راهبان آن معبد یک سری تکنیک‌هایی که تعداد آنها به هجده تکنیک میرسیددر جهت دفاع از خود در برابر دزدان و راهزنان آموخت. با گذشت زمان این تکنیک‌ها که با الهام از ضربات و حملات حیوانات ابداع شده بودند تغییر و توسعه یافته و تبدیل به شکل خشونت‌آمیزی‌ برای دفاع از خود گردیدند که به نام روش مشت معبد شائولین (با تلفظ ژاپنی شورین‌جی ریو کمپو) معروف گردید.

بنابر ایـن روایــت، معبد شائولین را محل تولد هنرهای رزمی نظام یافته می‌دانند که بطور خاص نیز در توسعه و پیشرفت هنر رزمی جزیره اُکیناوا تأثیرگذار بود.
هرچند که سالیان متمادی پرده اسرار‌آمیزی به دور کاراته‌ اُکیناوایی کشیده‌ شده بود ولی همگان می‌دانند که این روش چینی دفاع از خود در سراسر آسیا رشد و نمو کرده و سرانجام نیز راه خود را در مجمع الجزایر ریوکیو باز نمود