در تشکر از  بلوتوث  های شاعرانه و حمایت از شاعران بلوتوث شده و اینکه هر ایرانی یک رسانه است فرماید:

من به این هم وطنان مدیونم
از صمیمیت شان ممنونم

بس که بی غلّ و غش و یک رنگند
دوست دار ادب و فرهنگند

مردمی اهل دل و هشیارند
لطف خاصی به ادیبان دارند

قدر اشعار مرا می دانند
بعد مرگم همه را می خوانند
!
تا بگویند که این نابغه بود
آدمی درخور و بی سابقه(!) بود

گرچه افکار بدش ترک نشد
حیف در حد خودش درک نشد

می توانست که شاعر بشود
قله ی شعر معاصر بشود

در شب شعر عروسش بکنند
کاش می شد بلوتوثش(!) بکنند

داخل گوشی مردم باشد
پنج شب کیش و سه شب قم باشد

تا به این شیوه به جایی برسد
یا به یک نان و نوایی برسد

شاعری قابل و مطرح بشود
خام هر به به و چه چه (!)بشود

توی هر کنگره تقدیر شود
با دو تا جایزه جوگیر شود
 
روز را با هیجان شب بکند
مدتی باد به غبغب بکند
***
نه به این شهرت بی مقدارش
نه به آن درد سر و آزارش