یا رب به تنهاییت درتنهاترین تنهاییش تنهای تنهایش نذار

شب بود وشمع  بود ومن بودم  وغم ---------- شب رفت وشمع سوخت و من ماندم وغم

مجال  کودکی وخود پرستی*که بسیار خیالی بود ومستی/چواز۱۰گذشتی یا که از ۲۰

نمی باید دگر چون کودکی زیست/نشاط عمر باشد به ۳۰سال * که۴۰رفته فرو ریزد پر وبال

پس از ۵۰ نباشد تندرستی * بسی سستی پذیرد پایی کندی/چو۶۰آید نشست آید پدیدار* چو ۷۰

آید افتد آلت از کار/ به۸۰و۹۰چو در رسیدی* بسی زحمت که در گیتی کشیدی/گربصد منزل

رسانی* بپوشد مرگ بصورت زندگانی

لالالالا نخواب  دنیا خسیسه  ؛ واسه کمتر کسی خوب می نویسه ؛ یکی لبهاش همیشه غرق

خنده است ؛یکی چشماش تو خواب هم خیسه خیسه!!!!